Evet, yan fotografta gördüğünüz, hem meslektaşım hem staj arkadaşım olan hanımefendi ile önümüzdeki günlerde nişanlanıyorum
. Asıl amacım bu süre zarfında blogcu dan ayrı kalacağımı belirtmekti.Belki merak edersiniz falan 
. Ancak yazı amacını aşıyor gibi...Biraz daha devam edersem ne kadar heyecanlı olduğumu blogumdan tüm bloculara haykıran bir yazı olacak bu yazı 
. Baksanıza "gülücük" figürlerine hiç tıklamamış olan ben şimdiden daha 3 adet kullanıverdim. Gidişat bir garip...Heyecan, sevinç... ne arasanız var. Şikayetçi değilim, aksine çok da neşeliyim aslında. Uzun süren bir maratonun son 100 metresine girmiş gibiyim. Bu 100 metre evlilik koşusu olduğuna göre birden engelli parkurda bulabilirim kendimi. Olsun yanımda olmasını en çok istediğim kişi hayatımda, hele hele resmi "takım arkadaşım" olduktan sonra sorun yok.Heyecanın önemli bir kısmı isteme gününe dair oluyor. Aslında nişan tarihi vs belli olduğuna göre prensipte istemişim Aşkımı, almışımda, öyle görünüyor, ama adet yerini bulmalı o meşhur sözler söylenmeli. İşte bunu düşündükçe göğüs bölgemde atıp duran arsız kasa bir haller oluyor. Hayır soru belli cevap da belli ama ne bileyim işte...
Neyse, durumlar böyle... Sevgi denen o garip ama bir o kadar da güzel duygunun beni getirdiği yerden memnunum, tadını çıkartacağım için bir süre aranızda olamayacağım. Sevgiler.... Darısı başınıza 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder